"Έτος Αεροπορικής Ισχύος" είναι το 2014 για την Πολεμική Αεροπορία, όπως αποκάλυψε σήμερα ο ίδιος ο Αρχηγός ΓΕΑ Αντιπτέραρχος (Ι) Ευάγγελος Τουρνάς, καθώς Ιδιαίτερα, στην περίπτωση της Χώρας μας, που έχει υιοθετήσει τη στρατηγική της αποτροπής, είναι ανάγκη να διατηρούμε μια ισχυρή αεροπορική δύναμη που θα προβάλλεται με επάρκεια και αξιοπιστία, για να υπηρετεί αποτελεσματικά την εθνική μας αποστολή», όπως τόνισε χαρακτηριστικά στην εισαγωγική του ομιλία στη διάρκεια του «2ου Συνεδρίου Αεροπορικής Ισχύος», οι εργασίες του οποίου ολοκληρώθηκαν σήμερα στις εγκαταστάσεις της Σχολής Ικάρων, στην Αεροπορική Βάση Δεκέλειας, στο Τατόι.



Σύμφωνα με τον Αρχηγό ΓΕΑ, το 2014, ως "Έτος Αεροπορικής Ισχύος" για την ΠΑ περιλαμβάνει τις εξής δραστηριότητες:

* Την άσκηση "ΗΝΙΟΧΟΣ" με διευρυμένη συμμετοχή, και διάρκεια, καθώς επίσης αναβαθμισμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά και απαιτήσεις σχεδίασης.

* Την άσκηση "ΚΡΑΝΕΑ", με αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων προσβολής στόχων, με τα σύγχρονα όπλα που διαθέτουμε στο οπλοστάσιο μας.

* Άσκηση βολών αέρος-αέρος όλων των όπλων του είδους, παλαιών και νέων.

* Συνέχιση των διεθνών συνεργασιών με ξένες Πολεμικές Αεροπορίες, ξεκινώντας τον επόμενο μήνα με 12 αεροσκάφη F-15 της USAFE.

* Και βέβαια το παρόν Συνέδριο Αεροπορικής Ισχύος, που διοργανώνεται για δεύτερη συνεχή χρονιά από το ΚΕΑΤ, που στοχεύει μέσα από τις παρουσιάσεις, τις αναλύσεις και το διάλογο που θα ακολουθήσει, να τεθεί ο προβληματισμός ή να δοθούν απαντήσεις στα καίρια ερωτήματα, αναφορικά με τις προκλήσεις ασφαλείας στην ευρύτερη περιοχή μας και ιδιαίτερα στην Ανατολική Μεσόγειο.

Το συνέδριο διοργανώθηκε από το Κέντρο Αεροπορικής Τακτικής (ΚΕΑΤ) υπό την αιγίδα του Αρχηγείου Τακτικής Αεροπορίας και σκοπός του ήταν ο προβληματισμός, η ανταλλαγή απόψεων καθώς και η άντληση - εκμετάλλευση καινοτόμων ιδεών και λύσεων, που μέσα στο σημερινό στρατηγικό και οικονομικό περιβάλλον θα αναβαθμίσουν περαιτέρω την επιχειρησιακή ικανότητα – ετοιμότητα της ΠΑ.

Την έναρξη των εργασιών κήρυξε ο ΥΦΕΘΑ Θανάσης Δαβάκης, ενώ χαιρετισμό απηύθυναν εκτός του Α/ΓΕΑ, ο Αρχηγός Τακτικής Αεροπορίας, Αντιπτέραρχος (Ι) Χρήστος Βαΐτσης και ο Διοικητής του ΚΕΑΤ, Σμήναρχος (Ι) Αθανάσιος Σταθιάς, ενώ ομιλητές ήταν πανεπιστημιακοί και στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων. Το συνέδριο παρακολούθησαν, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Μιχαήλ Κωσταράκος, o Διευθυντής της Διεύθυνσης Αεροπορίας Στρατού, Υποστράτηγος Βασίλειος Δήμος, ως εκπρόσωπος του Αρχηγού ΓΕΣ, ο Αρχηγός Στόλου, Αντιναύαρχος Παναγιώτης Λίτσας ΠΝ, ως εκπρόσωπος του Αρχηγού ΓΕΝ, ανώτατοι αξιωματικοί και προσωπικό των ΕΔ, επίτιμοι Αρχηγοί ΓΕΑ και ΑΤΑ, καθώς και απόστρατοι αξιωματικοί της ΠΑ.

Πηγή


Λάβαμε από τον κ. Κωσταντίνο Χατζηαναστασίου επιστολή σχετικά με την προσπάθεια ανάπτυξης της 1ης Ελληνικής LGB την οποία και παραθέτουμε :


Η LGB που αναπτύχθηκε στο ΚΕΤΑ @ Στρατηγική 2011-12

Κώστας Χατζηαναστασίου  (info ατ bosa.gr )

Πρόσφατα αφού ενημερώθηκα για το site, (που είναι εν πολλοίς ακριβές) θα ήθελα να συμπληρώσω, για την ιστορία, ορισμένα γεγονότα

1/ Αναφορικά με, τις αρχικές δοκιμές – αποφάσεις Ελληνικών Δικαστηρίων – καταδίκη Ελλάδος στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

(α) Μετά την επιτυχή δοκιμή του 1982 διετάχθη η παύση του προγράμματος χωρίς τεκμηρίωση, και η άμεση μετάθεσή μου, στην Λάρισα (ΑΤΑ) (Ενορχηστρωτής ο Ταξίαρχος (Μηχ-κός) Κ******ός).

(β) Απ’  την νέα θέση, με προσωπική μου ογκώδη αναφορά, συγκέντρωσα όλη την εργασία και την έστειλα στο ΓΕΑ και ΕΑΒ, με εισήγηση την άμεση δυνατότητα εγχώριας κατασκευής κατευθυνόμενου όπλου

(γ) Παράλληλα την νέα μου θέση διεπίστωσα, ότι οι οδηγίες χρήσεως των Αμερικανικών LGB, ήταν ολοκληρωτικά λανθασμένες, λ.χ. χρήση από πολύ μικρό ύψος με λανθασμένο τρόπο κατάδειξης, λανθασμένα στοιχεία βολής κτλ. Με σειρά διαλέξεων, εγγράφων κτλ., επείσθη η τότε ηγεσία του ΑΤΑ, να πραγματοποιήσει πραγματικές δοκιμές, με τελείως διαφορετική διαδικασία άφεσης, αλλάζοντος το παλιό δόγμα βομβαρδισμού (λ.χ. άφεση από ύψος 15.000 ποδιών!! Χρήση εσκεμμένα  F-104,  που δεν ήταν το καλύτερο βομβαρδιστικό, χρήση επίγειου καταδείκτη κτλ). Ένα τέτοιο σενάριο το 1982 φάνταζε εξωπραγματικό αλλά εφαρμόστηκε κατά κόρον μετά μία 10ετία στην Γιουγκοσλαβία).

Υπήρξε λυσσώδης αντίδραση απ’ το ΓΕΑ (συμπτωματικά απ’  τον Κ******ό) για ματαίωση των δοκιμών, αλλά είχαν ήδη πεισθεί οι υπεύθυνοι του ΑΤΑ (Χατζήρης – Κοντομάρης).
Έτσι ένα πρωινό του 1982 ο Κοντομάρης, “φωτίζοντας” ένα παλιό άρμα M-48 με έναν πρωτόγονο καταδείκτη (τροποποιημένο airborne) έδινε εντολή, σ’  ένα F-104 που δεν φαινόταν στα 15.000 πόδια, να κάνει άφεση απ’  το ύψος αυτό.
Η LGB μετά από 25 δευτερόλεπτα καρφώθηκε στο άρμα, πετάγοντάς το 50 μέτρα ψηλά. Την επόμενη μέρα, για τον άπιστο Κουρή, επαναλήφθηκε η δοκιμή, με το ίδιο αποτέλεσμα.
Τις επόμενες μέρες άλλαξε παντελώς η διαδικασία άφεσης, υπογεγραμμένη απ’  τον υποφαινόμενο. Στην θέση του άρματος, θα μπορούσε να είναι πλοίο, γέφυρα, εγκατάσταση.

(δ) Επειδή η πρώτη (προσωπική) αναφορά με την μελέτη αντιγραφής (Reverse Engineer) ουσιαστικά μιας LGB δεν είχε καμία τύχη, εκπόνησα μια αρχική μελέτη κυρίως αεροδυναμική Ελληνικής LGB,  διαφορετικής απ’  την Αμερικανική που έμοιαζε με την Γαλλική έκδοση LGB, με ευρύτερη διανομή, και στο γραφείο του τότε ΥΦΕΘΑ Ζακολίκου.
Στον πρόλογο της τόνιζα την αύξηση αποτελεσματικότητος προσβολής στόχων, με χρήση ακόμα και προχωρημένων πλατφορμών, την αύξηση επιβιοσιμότητος αεροσκαφών και κυρίως την άμεση δυνατότητα εγχώριας παραγωγής.

(ε) Η αντίδραση του “συστήματος” υπήρξε άμεση. Με αναφορά του (ποιος άλλος;) ο Κ******ός στον Αρχηγό ΠΑ Κουρή τον βεβαιώνει ότι ύστερα από “ενδελεχή” σύγκριση των δύο μελετών (δηλ. της αντίστροφης σχεδίασης της LGB, και της Ελληνικής LGB) διαπιστώνει ότι είναι πανομοιότυπες καταγράφοντας 10 στοιχεία ομοιότητος (όπως το διεθνές σύμβολο ɑ για την γωνία προσβολής, το σύμβολο  ι   για το ρεύμα κτλ.) που αποτελούν Κρατικά μυστικά, και για τον λόγο αυτό θα έπρεπε να οδηγηθώ στην στρατιωτική δικαιοσύνη για εσχάτη προδοσία !!

(στ) Η συνέχεια δόθηκε, αρχές 1984, στην πρωτοβάθμια στρατιωτική δικαιοσύνη (Αεροδικείο), όπου παρά τις καταθέσεις 50 και πλέον μαρτύρων υπεράσπισης χωρίς κανένα μάρτυρα κατηγορίας (ούτε ο Κ******ός ενεφανίσθη), αυτή “απεφάνθη” ότι τα 10 παραπάνω στοιχεία ομοιότητος αποτελούσαν “στρατιωτικά μυστικά”, και με καταδίκασε λίαν επιεικώς σε 2 ½ χρόνια φυλάκισης, και οδηγήθηκα στη φυλακή, όπου παρέμεινα 5 και κάτι μήνες, μέχρι το 2βάθμιο, αναθεωρητικό στρατιωτικό δικαστήριο (Εφετείο).

(ζ) Στο αναθεωρητικό αυτό δικαστήριο, κάπως σοβαρότερο, απ’  το πρώτο ζητήθηκε πραγματογνωμοσύνη. Ύστερα από πραγματογνωμοσύνη που συνέταξε επιτροπή καθηγητών του Πολυτεχνείου που διάλεξε το δικαστήριο (Καθ. Αναστασιάδης κτλ.), προέκυψε ότι οι δύο επίμαχες μελέτες ήταν “τελείως διαφορετικές, ακολουθούν διαφορετική μεθοδολογία και δεν παρουσιάζουν καμία ομοιότητα ούτε με την στενή ούτε με την ευρεία έννοια” επίσης το περιεχόμενο της δεύτερης μελέτης στηρίζετο 100% σε ελεύθερη βιβλιογραφία.

Στην συνέχεια το δικαστήριο αυτό με κήρυξε αθώο για όλα τα δέκα παραπάνω δήθεν “στρατιωτικά μυστικά”, σημειώνοντας ότι “όλα εν γένει τα θεωρητικά ή τεχνικά στοιχεία της δεύτερης μελέτης μου, ήταν διαφορετικά απ’  αυτό που περιείχε η πρώτη μελέτη”.
Ενώ δηλαδή με αθώωσε για την καταδίκη του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, σε δεύτερη παράγραφο με καταδίκασε για “μετάδοση γενικών πληροφοριών” αόριστα χωρίς να καθορίζει ποιες είναι αυτές, σε πλήρη αντίφαση με την πρώτη παράγραφο, και μου επέβαλε ποινή πέντε μηνών, όσο έμεινα στην φυλακή.

(η) Η αναίρεσή μου στον Άρειο Πάγο, για έλλειψη αιτιολογίας του δικαστηρίου, απερίφθη γιατί η ολομέλεια του είχε αποφανθεί ότι τα στρατιωτικά δικαστήρια, μπορούν να επιβάλουν ποινές χωρίς αιτιολογία.

(θ) Για όλους τους παραπάνω λόγους (δηλ. την καταδίκη μου, χωρίς αιτιολογία, την ύπαρξη αναχρονιστικού συστήματος στρατιωτικής δικαιοσύνης κτλ.) προσέφυγα στις 17-12-1986, στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, (χωρίς δικηγόρο), το οποίο μετά μακρά, άκρως λεπτομερή εξέταση 6 ετών με την υπ’  αριθμ. 69/1921/321/393 απόφαση, καταδίκασε την Ελλάδα για μη χρηστή και δίκαιη δίκη (.Αρθρ6 παρ. 1 & 3 συμβάσεως ανθρωπίνων δικαιωμάτων) και την υποχρέωσε να αλλάξει τον Στρατιωτικό Ποινικό κώδικα, πράγμα που έκανε (ν.2287/ 95 αρθ.212).

Αυτό που δεν έκανε η πολιτεία, είναι η τροποποίηση του Συντάγματος, αναφορικά με την δυνατότητα προσβολής των αποφάσεων του Αρείου Πάγου (δεν είναι ανέλεγκτες εδώ και πολλά χρόνια) και την υποχρέωση του να τηρεί πρακτικά (είναι το μόνο Ανώτατο Δικαστήριο που δεν το κάνει). Επίσης για λόγους αρχής, δεν έκανα αγωγή κατά του Δημοσίου, υπογράφοντας ότι δεν σκοπεύω, ούτε μελλοντικά να το κάνω.



Τελη δεκαετίας '80 , ο Ι. Παντζαντάρας (αριστερά) εκπαιδευτής και μετέπειτα διοικητής  του ΣΟΤ, - πιθανότατα - πλησίον στην Ελληνική LGB "Σάρισα" που αναπτύχθηκε από την ΕΑΒ @ enkripto



2/ Αναφορικά με την ανάπτυξη της εγχώριας παραγωγής αμυντικών συστημάτων – και τι απέγινε τελικά ο υποφαινόμενος.

Η εγχώρια παραγωγή αμυντικών συστημάτων, κυνηγήθηκε σκληρά, απ’  το ίδιο το Κράτος της μεταπολίτευσης με αποτέλεσμα τόσο οι Κρατικές όσο και οι ελάχιστες ιδιωτικές εταιρείες να οδηγηθούν σε πτώχευση.
Έτσι ενώ στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελλάδα πολεμούσε με δικά της πυρομαχικά, και η Πυρκάλ του Μποδοσάκη, παρήγε μέχρι το 1980 πάσης φύσεως διαμετρήματα, το 2010 ψάχνουμε για οβίδες λειόκανων αρμάτων, των οποίων η κατασκευή είναι παιδική χαρά.
Ακόμα αγοράζουμε στολές και άρβυλα από Πακιστάν και Κίνα, και δεν κάνουμε αυτό που έκανε πρόσφατα το Αμερικανικό συνδικάτο παραγωγής ρούχων, όταν επισκέφθηκε τον Πρόεδρο και του είπε “…αν στο εξής διαπιστώσουμε ότι έστω ένα κουμπί στολής των παιδιών μας ανά τον κόσμο, δεν είναι αμερικανικής κατασκευής, θα σας γα…”.

Στον δικό μου τομέα σαν αεροναυπηγού, θα σας πω τι γίνεται σήμερα στις παραγγελίες αεροπορικού υλικού Αεροπορίας – Στρατού – Ναυτικού.
Ούτε μία, ναι ούτε μία, απ’  τις 3000 τον χρόνο αιτήσεις – παραγγελίες των τριών όπλων, κατασκευάζεται εγχώρια απ’  την ΕΑΒ ή άλλο φορέα.
Παλαιότερα, το Κρατικό εργοστάσιο αεροπλάνων (ΚΕΑ) που τώρα έκλεισε, όπως και λίγες ιδιωτικές εταιρείες κατασκεύαζαν (μέχρι το 2000) χιλιάδες υλικών.

Όσον αφορά στον υπογράφοντα, μετά την αυταπάγγελτη αποστρατεία μου, λίγα χρόνια μετά τα γεγονότα που εξιστόρησα, γιατί είχα αρχίσει στον τύπο σκληρή κριτική για μίζες, άστοχες αγορές κτλ. (υπόθεση Λούβαρη 1989, δοκιμές με σφαίρες ουρανίου στην Αγχίαλο κ.α) ξεκινώντας απ’  το μηδέν ίδρυσα και διευθύνω την Βιομηχανία Ολοκληρωμένων Συστημάτων Αεροναυπηγικής (ΒΟΣΑ ΑΕ, www.bosa.gr ) που κατασκευάζει σημαντική ποικιλία υλικών αεροναυπηγικής, που την τελευταία 10ετία λόγω ελλείψεως εσωτερικής αγοράς εξάγει αποκλειστικά σ’  όλο τον κόσμο (εκτός Ελλάδος).



Το δίημερο 5 και 6 Φεβρουαρίου διεξήχθη στη Λέσβο η Τακτική Άσκηση Μετά Στρατευμάτων "ΘΕΟΦΙΛΟΣ".









Αντικείμενο της ΤΑΜΣ ήταν η εξέταση του Σ.Μ/Κ ΛΠΖ στη διαδικασία προώθησης – υπέρβασης και επίθεσης για εξάλειψη προγεφυρώματος, με ταυτόχρονη εκτέλεση πυρών υποστήριξης από ζεύγος αεροσκαφών F-4 της Πολεμικής Αεροπορίας, ζεύγος επιθετικών ελικοπτέρων της 1ης ΤΑΞΑΣ και πυροβολικού, ημέρα και νύχτα. Κατά τη διάρκεια της ΤΑΜΣ εκτελέστηκαν βολές επιθετικών ελικοπτέρων, πυροβολικού, όλμων, αρμάτων μάχης, αντιαρματικών όπλων και πολυβόλων από το σύνολο των ασκούμενων τμημάτων.

Σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο IHLAS, 4 χειριστές που συμμετείχαν στην αεροπορική επιδρομή στο Uludere/Roboski το Δεκέμβριο του 2011, ζήτησαν και έλαβαν ψυχιατρική υποστήριξη. Οι χειριστές νοσηλεύθηκαν σε στρατιωτικό νοσκομείο της Άγκυρας για δύο μήνες.


Την σχετική είδηση είδαμε για πρώτη φορά 2 μήνες μετά το συμβάν στην εφημερίδα Sabah. Η εφημερίδα επικαλούμενη ανώνυμες πηγές υποστήριξε με άρθρο της πως οι 4 χειριστές παρουσίασαν  συμπτώματα του Σύνδρομου Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες (PTSD) κάνοντας παράλληλα γνωστό πως δύο από αυτούς παραιτήθηκαν για να συνεχίσουν την καριέρα τους στην πολιτική αεροπορία.

Σύμφωνα με το αρχικό δημοσίευμα οι 4 χείριστες είχαν κρατηθεί για 10 ημέρες απομονωμένοι στο γενικό επιτελείο αεροπορίας στην Άγκυρα (C) THK

Το δημοσίευμα είχε διαψευσθεί από το τουρκικό επιτελείο ενόπλων δυνάμεων με ανακοίνωση  του προς τα τουρκικά μμε. Το καλοκαίρι του 2013 το θέμα της παραίτησης των δύο χειριστών είχε απασχολήσει και τουρκικό κοινοβούλιο, όταν ο βουλευτής του Ρεπουμπλικανικού κόμματος Sezgin Tanrıkulu κατέθεσε σχετική ερώτηση.





To Quiz μας για την εβδομάδα που διανύουμε. Αν μπορείς να αναγνωρίσεις το αεροπλάνο της φωτογραφίας απάντησε μέχρι την Κυριακή το βράδυ στα σχόλια του Blog...
Παραδόθηκε σήμερα από την ΕΑΒ στη Lockheed Martin, το 100ό εργοσύνολο των δομικών τμημάτων mid panels της ατράκτου του μεταγωγικού C-130J.

(C) EAB
Η κατασκευή και συναρμολόγηση των mid panels αποτελεί μέρος του προγράμματος συμπαραγωγής μειζόνων συγκροτημάτων του αεροσκάφους C-130J Hercules που ανέλαβε η ΕΑΒ το 2010 ως μοναδικός προμηθευτής παγκοσμίως. Στο πλαίσιο του προγράμματος η ΕΑΒ κατασκευάζει και συναρμολογεί στις εγκαταστάσεις της -εκτός των mid panels– τα plug floors και τα top/side panels του αεροσκάφους.
@ Newsit

Την 384 Μοίρα Έρευνας - Διάσωσης επισκέφθηκε η εκπομπής "360 Μοίρες". Η Σοφία Παπαϊωάννου μας παρουσίασε τους αφανείς ήρωες του Αιγαίου, τους ανθρώπους αυτούς που με μεγάλο περίσσευμα ψυχής και μεγάλο αίσθημα χρέους προχωρούν σε πράξεις πέρα από τα στενά όρια του καθήκοντος. Ακολουθεί ένα τμήμα της εκπομπής :

Τις πρωινές ώρες της 4ης Φεβρουαρίου 2014, με εντολή του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ και στο πλαίσιο άσκησης "Πυρπολητής 2/14" ενεργοποιήθηκε τμήμα της Δύναμης "Δ" του Βόρειου τομέα με σκοπό την διεξαγωγή αεροκίνητης ενέργειας καθώς και ανάπτυξη δυνάμεων στην περιοχή Σιδηροκάστρου Σερρών.

(C) Chris Lofting

Στην άσκηση συμμετέχουν πέραν του προσωπικού, μία διμοιρία αερομεταφερόμενου πεζικού της 71ης Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας Πεζικού, τέσσερα UH-1H Huey και δύο AH-64A Apache της 1ης ΤΑΞΑΣ.

Με απόφαση του υπουργού Εθνικής Άμυνας, Δημήτρη Αβραμόπουλου, ενεργοποιήθηκε το σχέδιο αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών "Δευκαλίων" για την ανακούφιση των πληγέντων. Στο πλαίσιο του σχεδίου ''Δευκαλίων'' μετέβησαν στο νησί:

@ inkefalonia.gr

Ένα μεταγωγικό αεροσκάφος C-130Η της 356 Μοίρα Τακτικών Μεταφορών, το οποίο μετέφερε άνδρες των ΟΥΚ, γαιοπροωθητές υπνόσακους, σκηνές και είδη πρώτης ανάγκης.

@ inkefalonia.gr

Ένα ελικόπτερο CH-47D Chinook του 4ου ΤΕΑΣ, που μετέφερε προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων

@ inkefalonia.gr

και ένα C-27J της 354 Μοίρας Τακτικών Μεταφορών που μετέφερε κυβερνητικό κλιμάκιο καθώς και την στρατιωτική ηγεσία για το συντονισμό της επιχείρησης.



Ο Κύπριος υπουργός άμυνας Φώτη Φωτίου, με αφορμή την επίσκεψη του στο Α/Τ USS Ramage, αποκάλυψε πως τον προσεχή Απρίλιο (χρονική περίοδο διεξαγωγής της Noble Dina), η Κύπρος θα συμμετάσχει σε κοινή άσκηση "έρευνας και διάσωσης", με δυνάμεις των ΗΠΑ, της Ελλάδας και του Ισραήλ. Οι δηλώσεις του υπουργού, έρχονται λίγο μετά την παρενόχληση Νορβηγικού σεισμογραφικού σκάφους από Τουρκική Φ/Γ.

Τη συγκρότηση του 2nd FTS (Flying Training School) αποφάσισε η RAF. Η νέα διοίκηση αποκλειστικό σκοπό θα έχει την επίβλεψη της παρεχόμενης εκπαίδευσης σε νέους ανεμοπτεριστές ηλικίας μεταξύ 13 και 19 ετών. 

(C) RAF
Στη Βρετανία, υπό την αιγίδα της RAF, μέσω του οργανισμού RAF Air Cadets - που πλέον πέρασε στo 2nd FTS - λειτουργούν περισσότερες από 900 μοίρες ανεμοπτερισμού οι οποίες λειτουργούν σαν δεξαμενή στρατολόγησης για την Βασιλική Αεροπορία. Σε αυτές πετούν και εκπαιδεύονται περίπου 41.000 νέοι οι οποίοι όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, αποκτούν πτέρυγες πριν πάρουν το δίπλωμα οδήγησης.

Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε εδώ και εδώ.



(C) RCAF

Εκπαιδευτικό αεροσκάφος CT-156 εγκατέλειψαν επιτυχώς οι δύο πιλότοι της Καναδικής Πολεμικής Αεροπορίας ύστερα από πρόβλημα με το σύστημα προσγείωσης.  Η εγκατάλειψη αποφασίστηκε ύστερα από οπτικό έλεγχο από άλλο αεροσκάφος όταν διαπιστώθηκε το πρόβλημα. Η απώλεια είναι της τάξεως των 10 εκατ. δολαρίων, αλλά "αεροσκάφη μπορείς να αγοράσεις αλλά όχι πιλότους" όπως δήλωσε ο Captain Thomas Edelson από την αεροπορική βάση Moose Jaw.

Πηγή

(C) neasantorinis.gr
Ένα ιπτάμενο στόχο έβγαλε στην επιφάνεια το "Νήσος Θηρασία", όταν αυτός πιάστηκε στην άγκυρα του ανοιχτά της Σαντορίνης. Ο πλοίαρχος του Θηρασία ειδοποίησε αμέσως το Λιμεναρχείο Θήρας στο οποίο και παρέδωσε το εύρημά του.

Πρόκειται για ιπτάμενο στόχο Scrab II που πρόσφατα πιστοποιήθηκε για χρήση στο Πεδίο Βολής Κρήτης.



Με ένα άρθρο από την προσωπική του σελίδα, ο πρώην υπουργός άμυνας Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος εξηγεί τους λόγους που οδήγησαν τη χώρα μας στην τέταρτη αγορά αεροσκαφών F-16.

Hellenic Air Force Receives New F-16
(C) Paul Moseley

Το 2004, με την ανάληψη των καθηκόντων της, η τότε ηγεσία του Υπουργείου Άμυνας, παρέλαβε την ΠΑ με τα 2ης γενιάς αεροσκάφη καθηλωμένα και απαξιωμένα (αρκετα F-4 και το 1/3 των Mirage 2000 καθηλωμένα στην ΕΑΒ, τα Α-7 απαξιωμένα ενόψει αποσύρσεως) και τα αεροσκάφη 3ης γενιάς (F-16 Block 30-50 και 52+) με σημαντικές ελλείψεις ανταλλακτικών, χωρίς εγκαταστάσεις, επαρκές προσωπικό και χωρίς σύστημα αυτοπροστασίας τα Block 52+. Πέραν αυτών, παρουσιάστηκε τότε  το πρόβλημα και του συστήματος αυτοπροστασίας των νέων και των εκσυγχρονισμένων Mirage 2000-5, εγκλωβίζοντας επι πλεον αεροσκάφη στην ΕΑΒ, σε κατάσταση ανεπανόρθωτης αποσυναρμολόγησης.

Η δυσμενής για την άμυνα και ασφάλεια της Χωράς αυτή κατάσταση, ειχε συνεγείρει την ηγεσία της ΠΑ και με τις αποφάσεις τους, δύο διαφορετικά σε σύνθεση Ανώτατα Αεροπορικά Συμβούλια, σε διάστημα λιγότερο από 18 μήνες (Αύγουστος 2003 και Δεκέμβριος 2004), εισηγήθηκαν την άμεση απόκτηση αεροσκαφών, με παραγγελία εντός του 2005 και παράδοση το 2009, προς αναπλήρωση παρελθόντων και μελλοντικών απωλειών και προς αντικατάσταση των αεροσκαφών 2ης γενιάς που πρόκειται να αποσυρθούν, ως μοναδικό τρόπο διατήρησης της αμυντικής ισορροπίας για την προάσπιση του Ελληνικού εναερίου χώρου. Σύμφωνα με τη μελέτη της ΠΑ, η οικονομοτεχνικά βέλτιστη λύση ήταν η απόκτηση 40 αεροσκαφών ομοιότυπων με τα υπάρχοντα σύγχρονα αεροσκάφη της ΠΑ έως το 2010 και 60 επι πλέον αεροσκάφη νέας τεχνολογίας στη συνέχεια. Από δε τα ομοιότυπα με τα υπάρχοντα σύγχρονα αεροσκάφη της ΠΑ, προέκυψε ότι τον βέλτιστο δείκτη κόστους-αποτελεσματικότητας παρουσίαζε το αεροσκάφος F-16 Blk 52+, βαθμολογούμενο με μεγάλη διαφορά από τα υπόλοιπα.

Προ αυτών των άμεσων και επιτακτικών επιχειρησιακών απαιτήσεων της ΠΑ, το  ΚΥΣΕΑ αποφάσισε την  αγορά 30 αεροσκαφών (+10 με προαίρεση, που τελικά δεν ασκήθηκε για οικονομικούς λόγους), αντισταθμίζοντας τάχιστα τη καθήλωση/απαξίωση των παλαιών μαχητικών αεροσκαφών, με το πλέον σύγχρονο μαχητικό 4ης γενιάς, το F-16 Block 52+ Advanced, εξασφαλίζοντας με μηδενικό κόστος την ενσωμάτωση όλων των βελτιώσεων και τροποποιήσεων που είχαν πραγματοποιηθεί στο  F-16 από το 1999 και μετά, τόσο σε συστήματα, όσο και στις δυνατότητες εκτέλεσης νέων τύπων αποστολών και μεταφοράς νέων όπλων. Είναι χαρακτηριστικό το ότι οι γείτονες μας θορυβήθηκαν από αυτή την αγορά, προχωρώντας στην απόκτηση επισης 30 αεροσκαφών παρόμοιας διαμόρφωσης.
Το κόστος των 30 αυτων αεροσκαφών, ηταν πολυ χαμηλότερο συγκρινόμενο με οιοδήποτε άλλο σύγχρονο αεροσκάφος 4ης γενιάς, γεγονός που  με την οικονομική κρίση που μαστίζει την χώρα μας σημερα, αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία. Τα δε ανταλλακτικά, τα οπλα και τα συστηματα στοχευσης και πλοηγησης που παρηγγελθησαν γι αυτα, κάλυψαν ελλειψεις και των αεροσκαφων F-16 της προηγουμενης προβληματικης και μη πληρως ολοκληρωμένης αγορας του 1999.

Τα 30 αεροσκαφη παρεδοθησαν εντος του συμβατικού προϋπολογισμού και χρονοδιαγραμματος με απόλυτη συνέπεια, με ολα τα σύγχρονα συστήματα - και ιδιως το σύστημα αυτοπροστασίας – ενσωματωμένα, πλήρως επιχειρησιακά, άμεσα χρησιμοποιήσιμα και απετέλεσαν εξ αρχής την αιχμή του δόρατος της Ελληνικής Αεράμυνας, ως το τέλειο επιχειρησιακό εργαλείο στα χέρια των – διεθνώς αναγνωρισμένων για τις υψηλότατες επιδόσεις τους, άλλα ελάχιστα αμοιβομένων – έμπειρων πιλότων μας.

Στα ιώδια πλαίσια της διαφάνειας και της αποτελεσματικότητας και αντίθετα με τη μέχρι τότε επικρατούσα σκοπίμως τακτική, η Σύμβαση των Αντισταθμιστικων Ωφεληματων (ΑΩ) υπεγραφη, ως απαραιτητη προυποθεση, ταυτοχρονα με την κυρια Σύμβαση. Μεσω των ΑΩ που υλοποιηθηκαν πληρως, μεταξυ των αλλων,
  • πραγματοποιήθηκε εγκαιρα, πριν απο την αφιξη των νεων αεροσκαφών, ο πλήρης εκσυγχρονισμός των παμπαλαιων υποδομων και εγκαταστάσεων του Αράξου, με εντυπωσιακα αποτελεσματα
  • εγιναν πολύ σημαντικές επενδύσεις στην εγχώρια κρατικη και ιδιωτικη αμυντική βιομηχανία. Η συμπαραγωγή σημαντικών δομικών τμημάτων του αεροσκάφους από την ΕΑΒ για ολη τη παγκοσμια παραγωγη της κατασκευαστριας εταιρειας (σημαντικα δομικα τμηματα των νεων Τουρκικων F16 εχουν κατασκευαστει στην ΕΑΒ), οπως και η μεταφορά τεχνογνωσίας και η κατασκευή νέων εγκαταστάσεων, την κατέστησαν ικανή να κερδισει  και το μεγαλο συμβόλαιο αναβάθμισης των 90 αεροσκαφών F-16 της Αμερικανικης Αεροποριας, που σταθμευουν στην Ευρώπη. Το 60% του τζιρου της ΕΑΒ σημερα, προερχεται απο τη συνεργασια με την κατασκευαστρια εταιρια των  F-16 (και των  C-130), Lockheed Martin.
  • εγκατασταθηκε σύγχρονος ιατρικος εξοπλισμος σε στρατιωτικά νοσοκομεία, εξασφαλιζοντας πληρεστερη και αποτελεσματικοτερη  ιατρική φροντίδα στα στελέχη των Ενόπλων μας Δυνάμεων.
Επισημαινεται ιδιαιτερα, οτι προκειμένου να διασφαλισθεί απολυτα η διαφάνεια, αποφασίσθηκε η σύναψη διακρατικής συμφωνίας με την Αμερικανική Κυβέρνηση, η οποια μεσω της «Foreign Corrupt Practices Act», απαγορευει ρητα την οποιαδηποτε πληρωμη μεσαζοντων-αντιπροσωπων, με ποινη τον αποκλεισμο των παραβατων απο τις προμηθειες του Αμερικανικου Δημοσιου. Στη γραμμή αυτή, η Lockheed Martin (της οποίας το 85% των πωλήσεων της, ύψους  περίπου 45 δις δολ ετησίως, αφορούν συμβάσεις με το Αμερικανικό δημόσιο),έχει θεσπίσει αυστηρότατο κώδικα επιχειρηματικής δεοντολογίας – “Business Code of Ethics”- ενώ για τα προγράμματα ΑΩ επιλεγεί  τους αναδόχους με διαγωνιστικές διαδικασίες.

Με τις προυποθεσεις αυτες και συμφωνα με το θεσμικο πλαισιο του ΥΕΘΑ, μετα απο επιμονες  διαπραγματευσεις, οπου εξοικονομηθηκαν 350 εκατ. δολ. και επι πλεον αλλα 120 εκατ. δολ. από την έγκαιρη ολοκλήρωση των διαδικασιών εντος του Δεκεμβρίου 2005, το Ελληνικό Δημόσιο, δια του Γενικού Γραμματέα Οικονομικού Σχεδιασμού και Αμυντικών Επενδύσεων του ΥΕΘΑ, υπέγραψε  Σύμβαση με την Αμερικανική Κυβέρνηση, για την προμήθεια 30 μαχητικών αεροσκαφών F-16 Block 52 + Adv, με τους κινητήρες τους και το σύστημα αυτοπροστασίας ASPIS II ενσωματωμένα. Είναι η πρώτη φορά που υπογράφεται μια πλήρως ολοκληρωμένη σύμβαση, χωρίς τους συνήθεις σκόπιμους και καθόλου αθώους κατακερματισμούς στην αγορά των επί μέρους συστημάτων, όπως  απαράδεκτα και προκλητικά συνέβη στη προηγούμενη σύμβαση του 1999, αποτελώντας την συμφερότερη, οικονομικά, επιχειρησιακά και απο πλευρας βιομηχανικων επιστροφων  συμβαση μαχητικων αεροσκαφων που υπεγραφη ποτε, με την υλοποιηση απολογιστικα ολων των στοχων και των απαιτησεων, που ειχε αρχικα θεσει η Πολεμικη μας Αεροπορια.

Από τη λήψη του σήματος κινδύνου έως τη διάσωση...Το ενδιαφέρον άρθρο για το ΕΚΣΕΔ (Ενιαίο Κέντρο Συντονισμού Έρευνας Διάσωσης) μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.