@ Bild
@ Bild
Το 2010 στο Αφγανισταν ένα από τα Heron της Luftwaffe προσέκρουσε σε σταθμευμένο μεταγωγικό αεροσκάφος C-160. Σύμφωνα με την εφημερίδα Bild που ανέβασε το βίντεο και τις φωτογραφίες, το περιστατικό οφείλεται στον "ανθρώπινο παράγοντα".






Πηγή
Άρθρο-κόλαφο για το Eurofighter φιλοξενεί το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel με τίτλο "Der Unglücksvögel" (σ.σ. κακός οιωνός), κάνοντας λόγο για δισ. ευρώ στα σκουπίδια και στοιχεία που θέλει να αποκρύψει η ομοσπονδιακή κυβέρνηση από τη κοινή γνώμη. Το δημοσίευμα αναφέρεται στην εκτίναξη του κόστους προμήθειας των αεροσκαφών και σφάλματα στη σχεδίαση που έχουν οδηγήσει σε σωρεία περιστατικών ασφάλειας πτήσεων. 

Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι μέχρι στιγμής έχουν δαπανηθεί  €14.5 δισ. για το Eurofighter, με την Γερμανική αεροπορία να έχει παραλάβει 108 από τα 143 συνολικά αεροσκάφη, όταν το ποσό αυτό είχε προϋπολογισθεί αρχικά για 180 αεροσκάφη. Σύμφωνα με τη Luftwaffe, το ποσό αυτό θα ανέλθει σε €16.8 δισ. έως και το 2018 για τα 143 αεροσκάφη ( 33 Tranche 1, 79 Tranche 2 και 31 Tranche 3A ). Σύμφωνα με το Spiegel, η Luftwaffe αναζήτησε υποψήφιο αγοραστή* για την πώληση αριθμού αεροσκαφών, με στόχο τη συνέχιση της χρηματοδότησης, χωρίς όμως επιτυχία.


Παράλληλα, το περιοδικό κάνει λόγο για κατασκευαστικά λάθη, χαμηλή ποιότητα υλικών και σφάλματα στη σχεδίαση που οδήγησαν σε αρκετά "περιστατικά". Το 2006 κατά την απογείωση, ο ριναίος τροχός του 98+03 δεν ασφάλισε κάτι που  έγινε αντιληπτό με την επιστροφή του αεροσκάφους. Ο στόλος καθηλώθηκε και από την έρευνα διαπιστώθηκε ότι οφειλόταν σε σφάλμα του κατασκευαστή κάτι που ανάγκασε την EADS να προχωρήσει στις απαραίτητες αλλαγές στην γραμμή παραγωγής. Χαρακτηριστικό είναι επίσης, το περιστατικό στο οποίο χειριστής επανέκτησε τον έλεγχο του Typhoon την τελευταία στιγμή όταν μετά από αστοχία του Fly By Wire το αεροσκάφος έβαλε γωνία κλίσης 90 μοιρών

Ακόμα αναφέρεται σε εσωτερικό έλεγχο της Αυστριακής Αεροπορίας για σειρά τεχνικών παρατηρήσεων στα 15 αεροσκάφη Εurofighter που παρέλαβε τη διετία 2007 - 2009 και διακρίθηκαν από χαμηλή διαθεσιμότητα καθώς και σε 68 αστοχίες που οδήγησαν σε "emergencies". Ως τέτοιες, αναφέρονται η απόκλιση 197 ποδών που παρουσίασε το αλτίμετρο των αεροσκαφών και η αιφνίδια απόρριψη καυσίμου.

Το αποκορύφωμα των παραπάνω φαίνεται πως ήταν η άρνηση χειριστών της Γερμανικής Αεροπορίας να πραγματοποιήσουν πτητική επίδειξη σε εκπροσώπους υποψήφιου αγοραστή στο Manching λόγω έλλειψης πιστοποιητικού στο μοναδικό διαθέσιμο αεροσκάφος γεγονός όμως που δεν εμπόδισε τη Γερμανική Αεροπορία να στείλει σε airshow της Oυγγαρίας τρία Eurofighter που δεν έφεραν τις απαραίτητες πιστοποιήσεις. Κατά το Spiegel, η πτήση των συγκεκριμένων αεροσκαφών πάνω από τον γερμανικό εναέριο χώρο χαρακτηρίστηκε ως "ενέργεια στα όρια της νομιμότητας".

Spiegel via Strategy Reports


*Αξίζει να σημειωθεί πως στην Ελλάδα, το σενάριο πώλησης των Φ/Γ Fremm και των Tranche 1 από την Γαλλία και την Γερμανία αντίστοιχα, είχαν χαρακτηρισθεί ως "μπουρδολογία" και "κουτσομπολιά". Ας ελπίσουμε ότι ο ειδικός τύπος τουλάχιστον για τα Tranche 1 θα πέσει μέσα.


Την Πέμπτη 11 Ιουλίου 2013, πραγματοποιήθηκε η ορκωμοσία των νέων Ανθυποσμηναγών της Σχολής Ικάρων, στην Αεροπορική Βάση Δεκέλειας, στο Τατόι. Τα ξίφη στους νέους Ανθυποσμηναγούς επέδωσε η Αυτού Εξοχότητα ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, κ. Κάρολος Παπούλιας και ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος παρουσία του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας, Αντιπτέραρχου (Ι) Ευάγγελου Τουρνά.

(C) HAF
Συνολικά ορκίστηκαν 153 Ανθυποσμηναγοί από τους οποίους οι 128 από την Ελλάδα, 6 από την Κύπρο, 10 από την Ιορδανία, 3 από τη Συρία, 4 από τη Λιβύη, 1 από τη Σερβία και 1 από το Καμερούν.

Πηγή 


Την Πέμπτη 17 Ιουλίου Super Puma της ΠΑ μετέφερε 28χρονο αλλοδαπό ο οποίος έχρηζε άμεσης νοσοκομειακής περίθαλψης. Ο ναυτικός μεταφέρθηκε στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου, απ’όπου διεκομίσθη με ασθενοφόρο όχημα του ΕΚΑΒ στο Βενιζέλειο Πανάνειο νοσοκομείο.



Πηγή 



Ο πρωταγωνιστής της αερομαχίας Λοχίας Χριστόφορος Σταυρόπουλος
Σαν σήμερα το 1922, Τουρκικό αεροσκάφος Breguet 14 εμφανίστηκε πάνω από τις φίλιες γραμμές, ρίχνοντας προκηρύξεις και αναγνωρίζοντας συγχρόνως τις θέσεις των ελληνικών στρατευμάτων. Ο Ανθυπασπιστής Ευάγγελος Παπαδάκος και ο Λοχίας Χριστόφορος Σταυρόπουλος της Β’ Μοίρας Αεροπλάνων , με αεροσκάφη Nieuport και Spad αντίστοιχα, απογειώθηκαν εσπευσμένα από το Μπαλ Μαχμούτ προς αναζήτηση του εχθρικού Breguet. 




Το αεροσκάφος του Ανθυπασπιστή Παπαδάκου συναντήθηκε με το τουρκικό σε ύψος 2.800 μέτρων και συνήφθη 20λεπτη αερομαχία. Τελικά, το εχθρικό Breguet αναγκάστηκε να απομακρυνθεί λόγω μηχανικής βλάβης, τότε ο Λοχίας Σταυρόπουλος το κατεδίωξε και το γάζωσε από απόσταση 50 μέτρων. Το αεροσκάφος συνετρίβη φλεγόμενο μέσα στις ελληνικές γραμμές, σκοτώνοντας τον Υπολοχαγό χειριστή Ahmet Bahattin Bayram και τον Ταγματάρχη παρατηρητή Cemal Bey (διοικητή του αεροδρομίου Τσάι).


Από το αρχείο του φωτογράφου Θ.Νικολέρη, διακρίνονται οι σοροί του Τούρκου χειριστή και παρατηρητή όπως και η Τουρκική σημαία στο κάθετο σταθερό.

Στις 14 Ιουλίου του 1922 οι Ανθυπολοχαγοί Νικόλαος Δέας και Ιωάννης Χατζηκαμάρης της Β’ Μοίρας Αεροπλάνων  με αεροσκάφος Breguet 14, αφού εκτέλεσαν αναγνώριση όψεως, πέταξαν σε ύψος 50 μέτρων πάνω από το τουρκικό αεροδρόμιο Εμπερκιοϊ. Με φωτοβολίδες γνώρισαν στους Τούρκους τις φιλικές διαθέσεις τους και στη συνέχεια έρριψαν ερματισμένο φάκελο, που περιείχε τα ατομικά είδη των φονευθέντων στην αερομαχία της 12ης Ιουλίου 1922 Τούρκων αεροπόρων, καθώς και μια επιστολή, με την οποία πληροφορούσαν τις τουρκικές αρχές για το θάνατό τους και την ταφή τους στον ελληνικό τομέα.

Πηγή Haf.gr
Η υπηρεσία διαχείρισης εξαγωγών αμυντικού υλικού DSCA, γνωστοποίησε στο αμερικανικό κογκρέσο την "πιθανή" υλοποίηση προγράμματος υποστήριξης για τους κινητήρες F100-PW-229, των Ελληνικών Block 52. Το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει τη προμήθεια συλλογής ανταλλακτικών, παρελκόμενων και λοιπών υπηρεσιών με συνολικό εκτιμώμενο κόστος, 250 εκατ.$ 

Τον περασμένο Ιανουάριο το ΚΥΣΕΑ είχε εγκρίνει ομόφωνα την προμήθεια ανταλλακτικών για 67 κινητήρες αεροσκαφών F-16 Block 52.


Αναλυτικά : 

The Government of Greece has requested : Inlet/Fan Modules, Core Engine Modules, Rear Compressor Drive Turbines, Fan Drive Turbine Modules, Augmentor Duct and Nozzle Modules, and Gearbox Modules. Inaddition, the proposed sale will include support equipment, publications and technical documentation,U.S.Government and contractor technical, engineering, and logistics support services, and other related elements ofprogram support.


Την Τετάρτη 10 Ιουλίου 2013, ο Διοικητής της Διοίκησης Αεροπορικής Εκπαίδευσης (ΔΑΕ) Υποπτέραρχος (Ι) Χρήστος Χριστοδούλου, υποδέχθηκε τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας, Αντιπτέραρχο (Ι) Ευάγγελο Τουρνά, στην 120 Πτέρυγα Εκπαίδευσης Αέρος. Ο Διοικητής της Πτέρυγας, Σμήναρχος (Ι) Γρηγόριος Δημακογιάννης, ενημέρωσε τον κ. Αρχηγό για την αποστολή και το έργο της Μονάδας.



Στο πλαίσιο της επίσκεψης, ο κ. Αρχηγός επισκέφθηκε το Ground Basic Training System των αεροσκαφών Τ-6, τις εγκαταστάσεις της Μονάδας και μίλησε στο προσωπικό ενώ στη συνέχεια μαζί με τον Διοικητή ΔΑΕ πραγματοποίησαν πτήση με αεροσκάφη Τ-2.



Πηγή - Φωτογραφίες
Fliegerhorst Büchel
(C) Neuwieser
Κατά την ανάπτυξη του IRIS-T πραγματοποιήθηκαν168 πτήσεις με διαφορετικούς φορείς, 4 βολές επιφάνειας - αέρος, 11 αφέσεις από το αεροσκάφος φορέα και 16 βολές κατά ιπτάμενων στόχων (100% επιτυχία). Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να δείτε στο 03:25 βολή IRIS-T από F-4F κατά ιπτάμενου στόχου : 





Μια μοίρα της Heyl Ha'Avir θα αναστείλει οριστικά τη λειτουργία της ενώ άλλες δύο θα συγχωνευθούν στο πλαίσιο οικονομικών περικοπών. Αν και δεν είναι γνωστές οι μοίρες που επηρεάζονται από τις "αλλαγές" πιθανότατα πρόκειται για εκείνες που επιχειρούν με F-16 A/B ''Netz'' και παρουσιάζουν υψηλό λειτουργικό κόστος.
 Στη φωτογραφία Block 30 της Tayeset 117 (C) IAF





Παραδόθηκαν στην Ρωσική Πολεμική Αεροπορία 3 νέα βομβαρδιστικά Su-34. H τελετή παράδοσης έγινε στο εργοστάσιο της Sukhoi στο Νοβοσιμπίρσκ. Το πρώτο αεροσκάφος για το 2013 παραδόθηκε τον Μάιο και ήδη βρίσκεται σε επιχειρησιακή ετοιμότητα. Η κατασκευή νέων Su-34 βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.



X-47B makes its first arrested landings aboard ship
(C) USN
Tο Χ-47Β πραγματοποίησε εχθές την πρώτη προσνήωση σε αεροπλανοφόρο, το UCAS απογειώθηκε από το ναυτικό αεροσταθμό στο Pax River και μετά από πτήση 35 λεπτών προσέγγισε το USS Geroge H.W. Bush που βρισκόταν ανοικτά των ακτών της Virginia. To Χ-47Β έπιασε το τρίτο συρματόσχοινο με ταχύτητα 145 κόμβων και χρειάστηκε 350 πόδια για να ακινητοποιηθεί. Η προσνήωση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της τελευταίας σειράς δοκιμών εν πλώ, τα συμπεράσματα των οποίων θα αποτελέσουν οδηγό στο μέλλον των ναυτικών επιχειρήσεων.

Πηγή



Το νέο μας Quiz για την εβδομάδα αυτή. Αν έχεις ξαναδεί το συγκεκριμένο αεροπλάνο απάντησε μέχρι Κυριακή βράδυ στο Blog.... 
Τα HC-32 και HC-35 στον αέρα κατέγραψε ο Geophoto93





Τα "screenshot" που πρόσφατα αποδέσμευσε το Λιμενικό Σώμα, από τη σύγκρουση φορτηγών πλοίων ν. Άνδρου προέρχονται από Flir τύπου Star Saffire II, πιθανότατα του Dauphin : 

(C) ΛΣ

(C) ΛΣ

(C) ΛΣ

(C) ΛΣ

(C) ΛΣ

(C) ΛΣ



(C) Herald Sun
Αναμφίβολα η πλέον ιδιαίτερη παρουσία του NTM 13 ήταν το Τσέχικο Gripen που "φόρεσε" στο κάθετο σταθερό έργο της ζωγράφου Karin Zeller.

(C) "MAC"
Τον "τίγρη" είχε βρεί πριν από λίγους μήνες στο διαδίκτυο χειριστής της 211.taktická letka Čáslav. Ο Τσέχος επικοινώνησε με τη ζωγράφο και εκείνη παραχώρησε το έργο της χωρίς να ζητήσει κάποια χρηματική αμοιβή.

Αναπολώντας την Οδύσσειά μου στην Αμερική, την βρίσκω σαν μία καρποφόρα περιπέτεια. Κατάφερα να πραγματοποιήσω το παλιό μου όνειρο, να γίνω αεροπόρος μαχητικών και είχα την ευκαιρία να πετύχω τόσα άλλα πράγματα. Υπηρέτησα με τιμή την RAF και την USAF, τις μεγαλύτερες αεροπορικές δυνάμεις στον κόσμο, συμπληρώνοντας συνολικά 7.000 ώρες πτήσης σε 50 τύπους αεροσκαφών, από ελικοφόρα έως αεριωθούμενα, συμπεριλαμβανομένων και των F-102 και F-106 με τα οποία ξεπέρασα την ταχύτητα του ήχου». Με αυτά τα λόγια ο απόστρατος πλέον Βετεράνος Αεροπόρος Σμήναρχος (Ι) U.S.A.F κος Σπυρίδων Πισάνος αντιφώνησε το «καλώς όρισες» του Προέδρου του Πανελληνίου Συνδέσμου Βετεράνων Αεροπόρων κου Μιχαήλ Άνθιμου τ. Κυβερνήτου (Ο.Α) στην εκδήλωση αποτίσεως Φόρου Τιμής που διοργάνωσε ο Παν.Συ.Β.Α με κατάθεση στεφάνου στο Μνημείο Πεσόντων Αεροπορων στην Α.Β Δεκελείας.




Ήταν το 1930 όταν ο Σπύρος, 11 χρονών τότε, πήγαινε σχολείο κοντά στον λόφο του Κολωνού και το πεπρωμένο έστρεψε το μάτι του πάνω σε ένα διπλάνο Gloster Mars από το κοντινό αεροδρόμιο της Δεκέλειας. Όπως συμβαίνει συχνά στη ζωή, η Μοίρα έδωσε τις δικές της κατευθύνσεις και το ίδιο καλοκαίρι του 1937, μετα την μη εισαγωγή του στην « Σχολή Ικάρων» ο Σπύρος συνάντησε έναν γνωστό του Ελληνοαμερικάνο ο οποίος τον πληροφόρησε ότι στην Αμερική υπήρχαν ιδιωτικές σχολές αεροπορίας από τις οποίες μπορούσες να αποκτήσεις πτυχίο αεροπόρου. Ετσι τρία χρόνια αργότερα πραγματοποίησε « Πτήση Εθισμού » σε ένα αεροδρόμιο του Λονγκ Άϊλαντ. Τον Αύγουστο του 1940 βρισκόταν με πτυχίο πολιτικού αεροπόρου στα χέρια του. Τα έτη 1939-40 έφεραν μαζί τους και το ξέσπασμα του πολέμου στην Ευρώπη. Ο Σπύρος έσπευσε να καταταγεί στον αμερικανικό στρατό, χωρίς να υπολογίσει το θέμα της υπηκοότητάς του, κάτι το οποίο του υπενθύμισαν οι Αμερικανοί στρατολόγοι και τον απέρριψαν. 

Στα μέσα του επόμενου έτους τον πληροφόρησαν ότι Βρεταννοί αξιωματικοί στρατολογούσαν εθελοντές αεροπόρους  με ελάχιστη πείρα 200 ώρες πτήσης, για την δοκιμαζόμενη RAF στη Μάχη της Αγγλίας. Στις 25 Σεπτεμβρίου πέρασε μία τρίμηνη εκπαίδευση για αεροπόρους μαχητικών και τον Φεβρουάριο του 1942, ο Σπυρίδων Πισσάνος, μαζί με 14 ακόμα εθελοντές, μεταφέρθηκε στην Αγγλία, όπου φόρεσε την στολή του Βρετανού ανθυποσμηναγού στις 29 Ιανουαρίου 1942! Οι αμερικανικές δυνάμεις που κατέφθαναν σε όλο και μεγαλύτερους αριθμούς στην Αγγλία αναζητούσαν εμπειροπόλεμους αεροπόρους. H 71η Μοίρα του Πισσάνου μετονομάσθηκε σε 334 και από τις 24 Οκτωβρίου 1942 τα βρεταννικά εθνόσημα αντικαταστάθηκαν από τα αμερικανικά.         

Στις 3 Μαΐου 1943 ο Σπύρος θα είναι ο πρώτος μη-Αμερικανός πολίτης ο οποίος θα αποκτήσει την αμερικανική υπηκοότητα εκτός αμερικανικού εδάφους, στην Αμερικανική πρεσβεία του Λονδίνου, με το όνομα Steve Pisanos. Την 5η Μαρτίου 1944, θα σημειώσει τις δύο τελευταίες καταρρίψεις της σταδιοδρομίας του, θα συμπεριληφθεί επίσημα στον κατάλογο των άσσων της 8ης Αεροπορικής Δύναμης και θα  εμπλακεί σε μία συνταρακτική περιπέτεια έξι μηνών.

Κατά την διάρκεια της επιστροφής συνοδείας βομβαρδιστικών, απομακρύνθηκε από τον σχηματισμό του πλησιάζοντας την Χάβρη σε χαμηλό ύψος και τότε ο κινητήρας του άρχισε να δουλεύει άρρυθμα, με αποτέλεσμα την αναγκαστική προσγείωση. Η προσγείωση αυτή έμελε να τον εντάξει στην Γαλλική αντίσταση, η καθοριστική συμμετοχή και δράση του περιγράφονται γλαφυρά στο βιβλιο « Ο Ιπτάμενος Έλληνας», που ο ίδιος έγραψε και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «11 Aviation». Θα αναγκασθεί όμως να περιμένει μέχρι την απελευθέρωση του Παρισιού, για να επιστρέψει στο Λονδίνο. Εκεί του ανακοινώθηκε ότι η επιχειρησιακή του σταδιοδρομία είχε λήξει! Ήταν ένα πάγιο μέτρο ασφάλειας για όλους εκείνους που είχαν βρεθεί στην Γαλλική αντίσταση.Για αυτή την δράση, τιμήθηκε με τον Γαλλικό Πολεμικό Σταυρό με Αργυρούν Αστέρα, καθώς και με το Αμερικανικό Μετάλλιο της Πορφυρής Καρδιάς (Purple Heart) για τον τραυματισμό του. Από τις 9 Σεπτεμβρίου 1944, με τον βαθμό του υπολοχαγού, ανέλαβε πλέον νέα καθήκοντα επιστρέφοντας στις Η.Π.Α.     

(C) HAF
Ωστόσο ο 25χρονος θρυλικός πλέον «Ιπτάμενος Έλληνας», παρέμενε πάντοτε ένας παθιασμένος αεροπόρος . Με την νέα του μετάθεση στην Μεραρχία Δοκιμαστικών Πτήσεων σε μία βάση του Οχάιο, η νέα του αποστολή ήταν εκείνη του δοκιμαστή  εχθρικών αεροσκαφών που είχαν αιχμαλωτισθεί. Εκεί είχε την μοναδική ευκαιρία να πετάξει μέσα στα κόκπιτ των διασημότερων μαχητικών του Άξονα, Me-109, Fw-190, Me 262, Zero, κ.α. Το τέλος του Β΄ Π.Π τον βρήκε με τον βαθμό του Εφέδρου Λοχαγού της  USAAF και δεκα επιβεβαιωμένες καταρρίψεις. Η εμπειρία  του απέφερε το ανώτερο πτυχίο της Πολιτικής Αεροπορίας και για δυο έτη πετούσε ως Κυβερνήτης στην TWA, αλλά εκείνος, συνηθισμένος στην βοή και την ταχύτητα ενός μαχητικού αεροπλάνου, δεν ικανοποιείτο από την πτήση των αργών επιβατικών και ιδιαίτερα σε μία εποχή όπου η πολεμική αεροπορία είχε διασπάσει το φράγμα του ήχου. Επανήλθε λοιπόν  στην  Πολεμική Αεροπορία των Η.Π.Α (USAF)  και μονιμοποιήθηκε. Έκτοτε υπηρέτησε διαδοχικά σε διάφορες επιτελικές θέσεις (και όχι μόνον) στην Αμερική, την Γερμανία, την Ιταλία, αλλά και του Βιετνάμ κατά τη διάρκεια του πολέμου. Τον Σεπτέμβριο του 1951 προήχθη σε Επισμηναγό (Ι) και τοποθετήθηκε ως υποδιοικητής σε Πτέρυγα Βαλλιστικών Βλημάτων. 

Το 1970, με τον βαθμό πλέον του Σμηνάρχου (Ι), η μοίρα του επεφύλασσε μία αναπάντεχη επιστροφή σε εκείνα τα μέρη «…από όπου είχαν ξεκινήσει όλα αυτά»: την Ελλάδα!Του ανατέθηκε η διοίκηση της αποστολής της Αμερικανικής Βοήθειας προς την χώρα μας, μία θέση την οποία φυσικά ανέλαβε με μεγάλη συγκίνηση. Μετά την άφιξή του εδώ οι εργασίες του ήταν πολυποίκιλες, καλύπτοντας ολόκληρο το αμυντικό φάσμα της αεροπορίας μας η οποία εξοπλιζόταν τότε με τους κυριότερους τύπους των αμερικανικών πολεμικών αεροσκαφών. Στο Ελληνικό Αρχηγείο Ενόπλων Δυνάμεων (νυν ΓΕΕΘΑ) τον περιμένει μία ολόθερμη υποδοχή και του δίδεται η τιμή να παρουσιάσει στους αεροπόρους μας το “αθάνατο” Phantom F4E! Η συγκινητικότερη από τις αναμνήσεις του ήταν η παρέλαση των μαθητών της Σχολής Ικάρων στο Τατόϊ προς τιμήν του! Την παρακολούθησε όλη προσπαθώντας διαρκώς να συγκρατήσει τα δάκρυα που ανέβαιναν στα μάτια του.

Στην Ελλάδα ξαναβρέθηκε πάλι τώρα για μια εβδομάδα (2-9 Ιουλ 2013) , όπου  το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελληνίου Συνδέσμου Βετεράνων Αεροπόρων (ΠΑΝ.ΣΥ.Β.Α), με  την Ακαριαία παρέμβαση/εντολή προς το ΓΕΑ των κ.κ Υπουργού Εθνικής Αμύνης και Υφυπουργού Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων, κου Κωνσταντίνου Γκιουλέκα  υλοποίησε την επιθυμία του 94 χρόνου πλέον, συμπατριώτη μας Βετεράνου Αεροπόρου, που αφορούσε απότιση Φόρου Τιμής στους πεσόντες Αεροπόρους μας, με κατάθεση στεφάνου, την Δευτέρα 08 Ιουλ ίου 2013 εις την Α.Β Δεκελείας.  Ακολούθως και με την παρουσία του Αεροπορικού Ακολούθου των Η.Π.Α Σμηνάρχου (Ι), Ελληνικής καταγωγής, κου MICHAEL SNEEDER  πραγματοποιήθηκε ξενάγηση στο Μουσείο Πολεμικής Αεροπορίας, ενώ με πρωτοβουλία της Αερολέσχης Αθηνών ο συμπατριώτης μας Βετεράνος Αεροπόρος επεσκέφθη  που ανέπτυξε και ξενάγησε τον υψηλό καλεσμένο μας στην μοναδική ιστορική συλλογή των, πτητικώς ικανών, αεροπλάνων Β΄ Π.Π, στουπόστεγο των «Φίλων Αεροπορίας ΑΝΤ1», όπου του δόθηκε η ευκαιρία να  επισκεφθεί το αεροπλάνο με το οποίο πέταξε για πρώτη φορά τύπου Stearman

(C) ΠΑΝ.ΣΥ.Β.Α

Η όλη εκδήλωση έκλεισε με την παράθεση ημιεπισήμου γεύματος ( με δαπάνες εξ ολοκλήρου του ΠΑΝ.ΣΥ.Β.Α ) στην λέσχη αξιωματικών της Α.Β Δεκελείας, προς τιμήν του συμπατριώτου μας  Βετεράνου Αεροπόρου και με την επίδοση τιμητικής διακρίσεως από τον ΠΑΝ.ΣΥ.Β.Α και αναμνηστικών από την Αερολέσχη Αθηνών και τον Πρόεδρο της Λέσχης Αεροπορίας Στρατού. Οι εντυπώσεις που απεκόμισε ο Βετεράνος φιλοξενούμενος συμπατριώτης μας, ήταν, υπέρ του δέοντος Άριστες και φρόντισε να τις εκφράσει λεκτικά, κατ΄ επανάληψη και σε άψογα Ελληνικά, με μεγάλη συγκίνηση, στην διάρκεια των διαφόρων αντιφωνήσεων που πραγματοποίησε, ενώ μας αποκάλυψε, φεύγοντας, ότι πολύ σύντομα θα είναι πάλι κοντά μας αφού το BBC σκοπεύει να γυρίσει μια ταινία με την ζωή και την αεροπορική δράση του.

Δελτίο τύπου της ΠΑΝ.ΣΥ.Β.Α
Η BAE θα εκσυγχρονίσει 33 εκπαιδευτικά Hawk κατά το πρότυπο  "Τ2" ενώ παράλληλα θα αποκτηθούν τρείς εξομοιωτές πλήρους επιχειρησιακής δυνατότητας ( FMS ). Με τον εκσυγχρονισμό επιδιώκεται η ομαλή μετάβαση των χειριστών στα αεροσκάφη νέας γενιάς Super Hornet, Growler και μελλοντικά το F-35.

Τα 33 Hawk αποκτήθηκαν μεταξύ 1999 και 2001 (C) RAAF
Το συμβόλαιο ύψους 435 εκατ. $ περιλαμβάνει τον εκσυγχρονισμό των αεροσκαφών αλλά και την υποστήριξη τους για 5 χρόνια με option επέκτασης ώς το 2026.

Πηγή
(C) ADLA

50000 ώρες πτήσεων συμπλήρωσαν τα 4  Ε-3F Sentry που διαθέτει η Γαλλική αεροπορία για το σκοπό αυτό ένα αεροσκάφος του τύπου απέκτησε ειδικό διάκοσμο.  Τα 4 AWACS σύντομα θα υποβληθούν σε εκσυγχρονισμό μέσης ζωής και θα αναβαθμιστούν στο πρότυπο Βlock 40-45.


Την Κυριακή 7 Ιουλίου 2013 και ώρα 11:09, ελικόπτερο Super Puma της Πολεμικής Αεροπορίας, απογειώθηκε από την 112 ΠΜ, με σκοπό τον εντοπισμό ακυβέρνητου ιστιοφόρου καθώς και τη διάσωση αγνοούμενου, ο οποίος επέβαινε σε φουσκωτή λέμβο και αγνοούνταν στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ των Νήσων Κέας και Κύθνου. 



Το ελικόπτερο της ΠΑ εντόπισε το ακυβέρνητο ιστιοφόρο και στη συνέχεια, δεύτερο ελικόπτερο Super Puma απογειώθηκε από την 112 ΠΜ στις 13:11, εντόπισε τη φουσκωτή λέμβο, περισυνέλεξε σώο τον αγνοούμενο στις 14:31, περίπου 10 ναυτικά μίλια δυτικά της Νήσου Κύθνου και τον μετέφερε με ασφάλεια στην α/β στην Ελευσίνα.



Αναγνωρίστε - ονομάστε το φορτίο


37+15 F4F JG-71 GAF
(C) Peter van den Oever

Bonus φωτογραφία
(C) ΑΠΚ
(C) ΑΠΚ
(C) ΑΠΚ
(C) ΑΠΚ
Φόρο τιμής στον Αρχηγό της Εθνικής Φρουράς Ευάγγελο Φλωράκη, τον Ταξίαρχο Στυλιανό Δεμέναγα, τον υποπλοίαρχο Νικόλα Σεργίου, τον Σμηναγό Πάρη Αθανασιάδη και τον υποσμηναγό Μιχάλη Σιακαλλή  που σκοτώθηκαν σε διατεταγμένη υπηρεσία στα Κούκλια, απέτισαν σήμερα  Πολιτεία, Εκκλησία και Εθνική Φρουρά  τελώντας το ενδέκατο ετήσιο μνημόσυνο τους στον ιερό ναό Απόστολου Λουκά. Του μνημόσυνου προέστη ο Μητροπολίτης Πάφου Γεώργιος ενώ την κυβέρνηση εκπροσώπησε ο Υπουργός Εσωτερικών Σωκράτης Χάσικος.




Το Bell 206 είχε απογειωθεί από το αεροδρόμιο Λακατάμιας στη Λευκωσία με κατεύθυνση την αεροπορική βάση Πάφου για τη παρακολούθηση νυκτερινής άσκησης από τον Α/ΓΕΕΦ. Η "νυχτερινή δραστηριότητα" δεν ήταν άλλη  από πτήσεις επιθετικών ελικοπτέρων Mi-35. Το ελικόπτερο κατέπεσε στις 4.20 της 11ης Ιουλίου 2002 περίπου δύο χιλιόμετρα από την αεροπορική βάση Πάφου, κοντά στο χωριό Κούκλια, συγκλονίζοντας Ελλάδα και Κύπρο.


12 Mi-35 παραλήφθηκαν το 2001, με Κύπριους χειριστές να εκπαιδεύονται στον τύπο το ίδιο έτος στη Μόσχα. Η παρουσία τους στην Κύπρο κρατήθηκε μακριά από τη δημοσιότητα μέχρι το 2002 οπότε εμφανίστηκαν την ημέρα της κηδείας του Στρατηγού Ευ. Φλωράκη, προκαλώντας αντιδράσεις από τουρκικής πλευράς. (C) army.gov.cy
Η παρουσία του εκλιπόντος στην ηγεσία της Εθνικής Φρουράς αποτέλεσε κινητήριο δύναμη για την αναδιοργάνωση και την ενίσχυσή της. Σημειώνεται ότι επί ηγεσίας του Στρατηγού Φλωράκη πραγματοποιήθηκε για τελευταία φορά το αεροναυτικό σκέλος της ΤΑΜΣ "Νικηφόρος-Τοξότης 2000" με τη συμμετοχή αεροσκαφών της ΠΑ, F-16C και Α-7E, ρίψη αλεξιπτωτιστών της 1ης ΜΑΛ και του ΕΤΑ απο C-130H, και του ΠΝ με τις Φ/Γ Αιγαίον και Σαλαμίς, το Υ/Β Ωκεανός και τις πυραυλάκατους Μπλέσσας και Σταράκης. Ήταν ίσως η πλέον ρεαλιστική άσκηση που έγινε ποτέ στη Κυπριακή Δημοκρατία (παράλληλη διεξαγωγή των ΤΑΜΣ "Βεργίνα - Ναυαγός" και "Νίκη 2000", εγκλωβισμός ζεύγους αναγνωριστικών RF-4E της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας από αντιαεροπορικά TOR-M1 που προσπάθησαν να φωτογραφίσουν την αεροπορική βάση Πάφου, παρουσία του αεροπλανοφόρου CVN73 George Washington του Αμερικανικού Ναυτικού στα ανοιχτά της ΝΑ Μεσογείου).

ΑΝΤΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ

ΑΡΧΗΓΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΦΡΟΥΡΑΣ
Ο Αντιστράτηγος Ευάγγελος Φλωράκης γεννήθηκε στην Άρτα στις 14 Φεβρουαρίου 1943, είχε καταγωγή από τα Τζουμέρκα και το χωριό Άγναντα.  Εισάχθηκε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων το 1962, απ’ όπου αποφοίτησε το 1966 με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού και τοποθετήθηκε στο Πεζικό, έβδομος κατά σειρά αρχαιότητας από τους 120 μαθητές της τάξεως του. Φοίτησε στη Σχολή Πεζικού, το Σχολείο Διοικητών Μονάδων, τη Σχολή Αλεξιπτωτιστών, τη Στρατιωτική Σχολή Σωματικής Αγωγής, το Σχολείο Ανορθόδοξου Πολέμου, τη Σχολή Ειδικών Δυνάμεων, την Ανώτατη Σχολή Πολέμου και τη Σχολή Εθνικής Αμύνης. Από το Πεζικό τοποθετήθηκε στις Ειδικές Δυνάμεις (Καταδρομές).
Υπηρέτησε σε πολλές Μονάδες στην Ελλάδα και την Κύπρο, διοίκησε Υπομονάδες και Μονάδες του Όπλου του για μεγάλο χρονικό διάστημα και υπηρέτησε ως επιτελής σε Σχηματισμό. Υπήρξε επίσης διοικητής του 31ου Συντάγματος Πεζικού στον Έβρο. Στην Κύπρο υπηρέτησε άλλες δύο φορές, ως Αξιωματικός Επιτελής της ΕΛΔΥΚ, όταν ήταν κατώτερος Αξιωματικός (1977), και ως Α’ Βοηθός Επιτελάρχη, στο βαθμό του Συνταγματάρχη.
Το 1994 προάχθηκε στο βαθμό του Ταξίαρχου και υπηρέτησε ως Υποδιοικητής της XV Μεραρχίας Πεζικού και ως Διοικητής της 50ης Ταξιαρχίας Πεζικού. Με την προαγωγή του σε Υποστράτηγο το 1996 διορίστηκε ως Διοικητής της XVI Μηχανοκίνητης Μεραρχίας Πεζικού, επίσης στον Έβρο, και στη συνέχεια Διοικητής της Ανώτατης Σχολής Πολέμου στη Θεσσαλονίκη.
Το 1999 του ανατέθηκε η διοίκηση του Β’ Σώματος Στρατού, κατέχοντας το βαθμό του Αντιστράτηγου. Αφού κρίθηκε στις 2 Μαΐου 00 από το ΣΑΓΕ ως «ευδοκίμως τερματίσας τη σταδιοδρομία του», ανακλήθηκε ταυτόχρονα στην ενεργό υπηρεσία και στις 20 Μαΐου 2000 διορίστηκε από την Κυπριακή Δημοκρατία ως Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς, σε αντικατάσταση του Αντιστράτηγου Δημήτριου Δήμου.

ΤΑΞΙΑΡΧΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΔΕΜΕΝΑΓΑΣ

ΔΚΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ
Ο Ταξίαρχος Στυλιανός Δεμέναγας γεννήθηκε το 1952 στο νησί Κέα, στις Κυκλάδες. Κατατάχθηκε στη Σχολή Ικάρων το 1970, απ’ όπου αποφοίτησε το 1974 με το βαθμό του Ανθυποσμηναγού (45η Σειρά Ιπταμένων). Το 1974 τοποθετήθηκε σε Τακτική Μοίρα Αναχαίτισης της Πολεμικής Αεροπορίας, όπου υπηρέτησε σαν κυβερνήτης και συγκυβερνήτης αεροσκαφών για 23 χρόνια και συμπλήρωσε περισσότερες από 4500 ώρες πτήσεως σε μαχητικά αεροσκάφη. Υπηρέτησε για περισσότερα από 10 χρόνια σε θέσεις υψηλής ευθύνης, όπως Αξιωματικός Επιχειρήσεων Πολεμικής Μοίρας (Υποδιοικητής), Διοικητής Πολεμικής Μοίρας, Υποδιοικητής και Διοικητής Σμηναρχίας Μάχης. Επιπλέον, υπηρέτησε στο Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας ως επικεφαλής του Τμήματος Προγραμματισμού Επιχειρήσεων και Άμυνας. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, παρακολούθησε Σχολεία ειδικότητας της Αεροπορίας τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, μεταξύ των οποίων το Σχολείο Όπλων και Τακτικής της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, το Σχολείο Ασφαλείας Πτήσεων, το Σχολείο Τρωτότητας Στόχων, το Σχολείο Επιτελών και τη Σχολή Πολέμου της Πολεμικής Αεροπορίας.
Ο Ταξίαρχος Δεμέναγας τιμήθηκε επανειλημμένα από αθλητικά σωματεία ( όπως τον ΟΦΗ ) για τις διευκολύνσεις που τους παρείχε, ενώ βοήθησε σε μεγάλο βαθμό τις Αερολέσχες Ηρακλείου και Κρητικής. Στις 12 Σεπ 1999, ο Σμήναρχος (Ι) Δεμέναγας παρέδωσε την 126 Σμηναρχία Μάχης Ηράκλειου στο Σμήναρχο (Ι) Γιάννη Ιωάννου. Διατέλεσε τρία χρόνια Υποδιοικητής και τρία χρόνια Διοικητής, αποτελώντας το μακροβιότερο από τους διοικητές της Σμηναρχίας.
Το Μάιο του 2000 προάχθηκε σε Ταξίαρχο και υπηρέτησε ως Διευθυντής του Οργανισμού Εκμετάλλευσης Ανθρώπινου Δυναμικού της Πολεμικής Αεροπορίας καθώς και ως Γενικός Επιθεωρητής του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας. Τον Ιούλιο του 2001 ανέλαβε τα καθήκοντα του Διοικητή της Διοίκησης Αεροπορίας της Εθνικής Φρουράς.

ΣΜΗΝΑΓΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ ΠΑΡΙΣ

ΥΔΚΤΗΣ 449 ΜΑΕ – ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ Ε/Π
Ο Σμηναγός Πάρις Αθανασιάδης του Παναγιώτη και της Αίγλης γεννήθηκε στις 14 Μαρτίου 1969 στην Αμμόχωστο. Εισήχθη στη Σχολή Ικάρων το 1987 απ’ όπου και αποφοίτησε στις 30 Μαΐου 1991 με το βαθμό του Ανθυποσμηναγού Ιπτάμενου (63η σειρά Ιπταμένων). Ακολούθως, τοποθετήθηκε στη Μοίρα Ελικοπτέρων-Αεροσκαφών, στην Αεροπορική Βάση «Ανθσγού Νικόλαου Α. Λοΐζου» στη Λακατάμεια. Στις 6 Δεκεμβρίου 1994 προάχθηκε στο βαθμό του Υποσμηναγού και στις 31 Δεκεμβρίου 1998 στο βαθμό του Σμηναγού. Φοίτησε επιτυχώς στη Σχολή Όπλων και Τακτικής. Υπηρετούσε ως κυβερνήτης – χειριστής Ελικοπτέρου Bell και Gazelle στη Μοίρα Ελικοπτέρων-Αεροσκαφών της Διοίκησης Αεροπορίας, ενώ ορίστηκε Αξκός Επιχειρήσεων (Υποδιοικητής) της 449 ΜΑΕ (νέα ονομασία της Μ. Ε/Π – Α/Φ). Είχε περισσότερες από 2500 ώρες πτήσης σε Bell 206L JetRanger III, Gazelle SA 342 L1 και σε PC-9.

ΥΠΟΠΛΟΙΑΡΧΟΣ ΝΙΚΟΛΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ ΑΡΧΗΓΟΥ
Ο Υποπλοίαρχος Νικόλας Γεωργίου του Πέτρου και της Ελένης γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 1971 στο Καμερούν. Σε ηλικία 3 ετών η οικογένεια του επέστρεψε στην Κύπρο. Κατατάχθηκε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων το 1988, απ’ όπου και αποφοίτησε στις 19 Ιουνίου 1992 με το βαθμό του Μάχιμου Σημαιοφόρου. Μετά την αποφοίτηση του από την ΣΝΔ φοίτησε στη Σχολή Εξασκήσεως Ναυτικής Τακτικής και στη συνέχεια υπηρέτησε ευδόκιμα σε Μονάδες και Πλοία του Πολεμικού Ναυτικού. Στις 15 Δεκεμβρίου 1995 προάχθηκε στο βαθμό του Ανθυποπλοίαρχου και στις 27 Δεκεμβρίου 1999 στο βαθμό του Υποπλοιάρχου. Στην Κύπρο υπηρέτησε στη Μοίρα Περιπολικών, στο Περιπολικό Πλοίο «Σαλαμίς», στη Ναυτική Βάση Ζυγίου, στο Ναυτικό Κλιμάκιο Αμμοχώστου και στην Επάκτια Συστοιχία 2. Στις 12 Αυγούστου 1999 μετατέθηκε στο Γενικό Επιτελείο Εθνικής Φρουράς (7ο Επιτελικό Γραφείο) ως Επιτελής και από 6 Σεπτεμβρίου 2000 εκτελούσε τα καθήκοντα του Διευθυντή Επιτελικού Γραφείου Κου Α/ΓΕΕΦ. Ήταν απόφοιτος της Σχολής Αλεξιπτωτιστών.

ΥΠΟΣΜΗΝΑΓΟΣ ΣΙΑΚΑΛΛΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ

ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ Ε/Π
Ο Υποσμηναγός Σιακαλλής Μιχάλης του Νίκου και της Νίκης γεννήθηκε στις 5 Απριλίου 1976 στη Λευκωσία. Εισάχθηκε στη Σχολή Ικάρων το 1994 απ’ όπου και αποφοίτησε στις 12 Ιουλίου 1998 με το βαθμό του Ανθυποσμηναγού Ιπτάμενου (70η σειρά Ιπταμένων). Στις 31 Δεκεμβρίου 2001 προάχθηκε στο βαθμό του Υποσμηναγού. Υπηρετούσε ως συγκυβερνήτης – χειριστής Ελικοπτέρου Bell στη Μοίρα Ελικοπτέρων – Αεροσκαφών της Διοίκησης Αεροπορίας και, με τη μετονομασία της σε 449 Μοίρα Αντιαρματικών Ελικοπτέρων, συνέχισε να υπηρετεί εκεί.




F-16I ''Sufa'' της Tayeset 107 κατέπεσε την Κυριακή, 40 περίπου μίλια από τη Λωρίδα της Γάζας. Το πλήρωμα αντιμετώπισε πρόβλημα με το κινητήρα, μετά απο αποτυχημένες προσπάθειες επανεκκίνησης του, εγκατέλειψε το αεροσκάφος. Mια ώρα αργότερα ελικόπτερο CH-53 Yas'ur έφτασε στη περιοχή και άνδρες της 669 μοίρας, περισυνέλεξαν το χειριστή και το ΧΟΣ.


 Τα F-16I και τα F-15 ( κοινός κινητήρας ) θα παραμείνουν καθηλωμένα μέχρι να διευκρινιστούν τα αίτια του ατυχήματος
(C) Motti Kimchi



Πηγή

Αξίζει να σημειωθεί ότι εχθές υπήρχε "δεσμευμένη" περιοχή εντός FIR Αθηνών για δοκιμαστικές πτήσεις Ισραηλινών αεροσκαφών.

Του Νίκου Χατζή για το Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων



Η αποτελεσματική επιχειρησιακή αξιοποίηση των αεροσκαφών F-5A/B, μετά από 30 και πλέον χρόνια παρουσίας τους στην Πολεμική Αεροπορία, το άριστο επίπεδο εκπαίδευσης του ιπτάμενου προσωπικού σε αποστολές τόσο δίωξης / βομβαρδισμού, όσο και αναχαίτισης, η τεχνική υποστήριξη των αεροσκαφών, αποτελούν τα κύρια χαρακτηριστικά της 343 Μοίρας Αναχαίτισης / Ημέρας, που δραστηριοποιείται στην Αεροπορική Βάση Μίκρας (Αεροδρόμιο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ») στη Θεσσαλονίκη. Η Μοίρα ανήκει διοικητικά στην 113 Πτέρυγα Μάχης, με χώρο ευθύνης την ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας, της Θράκης, αλλά και του βόρειου Αιγαίου.
 



113 ΠΜ

Η 113 Πτέρυγα Μάχης, είναι μια από τις πρώτες μονάδες της Πολεμικής Αεροπορίας, καθώς συνδέεται άμεσα με το ιστορικό αεροδρόμιο του Σέδες, που χρησιμοποιήθηκε αρχικά από ελληνικές και γαλλικές μοίρες στη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων (1912-1913). Στη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου (1914-1918) αποτέλεσε τη βάση εξόρμησης όλων των συμμαχικών αεροσκαφών.
Το Σέδες, τελούσε υπό γαλλική διοίκηση μέχρι τη λήξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και την υπογραφή των συνθηκών ειρήνης. Από τις αρχές του 1919, με την αποχώρηση των συμμαχικών στρατευμάτων από το Μακεδονικό Μέτωπο, το «Κεντρικό Αεροδρόμιο Σέδες» παραχωρήθηκε στην Ελληνική Αεροπορία, ενώ το υφιστάμενο στον ίδιο χώρο Κέντρο Διασυμμαχικής Αεροπορικής Εκπαιδεύσεως, μετονομάστηκε σε Στρατιωτική Σχολή Αεροπορίας, και λειτούργησε πλέον υπό ελληνική διοίκηση και μέχρι το 1930.  

Από το 1927, εγκαταστάθηκε στο Σέδες το Γ' Σύνταγμα Αεροπλάνων, που αργότερα μετονομάστηκε σε Γ' Σμηναρχία και ακολούθως σε Αεροπορική Βάση Σέδες. Από το 1930 και εξής με την ίδρυση της Σχολής Αεροπόρων (μετέπειτα Ικάρων), η Σχολή Σέδες έπαυσε να λειτουργεί. Στη θέση της ιδρύθηκε το Κέντρο Πολεμικής Εκπαιδεύσεως, στο οποίο οι απόφοιτοι της Σχολής Αεροπορίας εκπαιδεύονταν στις τακτικές αεροπορικής δίωξης. Έτσι είχαν συγκροτηθεί στο Σέδες τρεις πολεμικές μοίρες δίωξης εφοδιασμένες με κατάλληλα αεροσκάφη εκείνης της εποχής.

Στη διάρκεια του Ελληνο-Ιταλικού πολέμου (1940-41) το αναφερόμενο αεροδρόμιο είχε κύριο επιχειρησιακό ρόλο, ενώ από το 1945 με την απελευθέρωση υποδέχτηκε τις μοίρες 355 και 356, που είχαν δραστηριοποιηθεί στη Μέση Ανατολή, όπως και τη Μοίρα Επισκευών και Περισυλλογής (Μ.Ε.Π.). Από αυτές συγκροτήθηκε αρχικά και η 1η Ελληνική Πτέρυξ, που στη συνέχεια εξελίχθηκε στην Αεροπορική Βάση Σέδες. 

Από το 1953 ανατέθηκε στη μονάδα κυρίως εκπαιδευτικό έργο, καθώς μετονομάστηκε σε «113 Πτέρυγα Μικτής Εκπαιδεύσεως». Λίγο αργότερα γίνεται η έδρα της 356 Μοίρας Μεταφορικών Αεροσκαφών, με αεροσκάφη C-47 Dakota.

Στη σημερινή της σύνθεση η 113 Πτέρυγα Μάχης περιλαμβάνει την 343Μ Δ/Β, αλλά και το Σμήνος Μετεκπαίδευσης (ΣΜΕΤ) των αεροσκαφών F-5 και το σμήνος 35-51 (πρόκειται για το Πρώτο Σμήνος της 355 Μοίρας Μεταφορών), με έδρα το Σέδες, που χρησιμοποιεί σε καθήκοντα μεταφορών και βοηθητικών αποστολών τις θρυλικές Ντακότες. 

343 ΜΑΗ

Το αεροσκάφος F-5A/B Freedom Fighter είναι ταυτόσημο της επιχειρησιακής παρουσίας της 343Μ.Α.Η., πάνω από το Αιγαίο. Η μοίρα συγκροτήθηκε αρχικά το 1955 στην αεροπορική βάση Ελευσίνας με αεροσκάφη F-86E σε ρόλο αναχαίτισης ημέρας. Το Νοέμβριο του 1956 μεταστάθμευσε στην αεροπορική βάση της Τανάγρας, όπου και παρέμεινε μέχρι το Μάιο του 1958. Στη συνέχεια μεταστάθμευσε στην αεροπορική βάση της Νέας Αγχιάλου. Το 1961, τα αεροσκάφη F-86E αντικαταστάθηκαν από F-86D και ο επιχειρησιακός ρόλος της μοίρας άλλαξε σε αναχαίτιση παντός καιρού. Το 1966 εφοδιάστηκε με τα F-5A/B με κύρια αποστολή τη διεξαγωγή αναχαιτίσεων ημέρας, αλλά και την ανάληψη αποστολών δίωξης-βομβαρδισμού. Τον Ιούλιο του 1974 η 343 εγκαταστάθηκε στην αεροπορική βάση Μίκρας, όπου και παραμένει μέχρι σήμερα, με εξαίρεση τη μετεγκατάσταση της στη Ν. Αγχίαλο, από τον Ιούνιο του 1985 έως και τον Ιούλιο του 1987.



Σήμερα η κύρια αποστολή της υλοποιείται με τη διεξαγωγή αμυντικών και επιθετικών αεροπορικών επιχειρήσεων, ενώ οι χειριστές της είναι εκπαιδευμένοι για την εκτέλεση αποστολών εγγύς αεροπορικής υποστήριξης, επιθετικής αντεπίθεσης, αλλά και αποστολές αναχαίτισης. Τόσο το τεχνικό όσο και το ιπτάμενο προσωπικό χαρακτηρίζει το F-5, σαν ένα μαχητικό προχωρημένης ηλικίας, που εξακολουθεί στη δύση της καριέρας του να παραμένει εύχρηστο και αποτελεσματικό.

Πέρα από τα επιχειρησιακά της καθήκοντα, η 343 Μ.Α.Η. παρέχει ουσιαστικό έργο στην εκπαίδευση του ιπτάμενου προσωπικού της Πολεμικής Αεροπορίας, καθώς λειτουργεί ως «προθάλαμος» για τους χειριστές που στελεχώνουν τις μοίρες πρώτης γραμμής, με αεροσκάφη F-16, Mirage-2000, οι οποίες έχουν επιφορτιστεί με τη διεξαγωγή των κύριων αποστολών αναχαίτισης πάνω από το Αιγαίο.

Στην άριστη επιχειρησιακή και εκπαιδευτική αξιοποίηση των F-5 ουσιαστικό ρόλο έχει η τεχνική τους υποστήριξη, που παρά τα προβλήματα που δημιουργούνται από την μακροχρόνια χρήση των αεροσκαφών, παραμένει στα καλύτερα δυνατά επίπεδα, καθώς τα F-5A/B, έχουν ελάχιστο χρόνο επανεξυπηρέτησης, ενώ είναι διαθέσιμα για την πραγματοποίηση περισσοτέρων της μιας εκπαιδευτικών και επιχειρησιακών «εξόδων» σε ημερήσια βάση. 

F-5

Τον Μάιο του 1962 το αμερικανικό Πεντάγωνο επέλεξε το μαχητικό N-156F, ως το βασικό μαχητικό, αεροπορικού εκσυγχρονισμού των χωρών που συμμετείχαν στο πρόγραμμα στρατιωτικής βοήθειας (MAP). Τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου δρομολογήθηκε η πρώτη παραγγελία για δύο εκδόσεις του N-156F, το μονοθέσιο F-5A και το διθέσιο F-5B, με δεδομένη την εμπειρία που είχε αποκτηθεί από την ενεργοποίηση της γραμμής παραγωγής του T-38 Talon. 

Τα κύρια χαρακτηριστικά του F-5 εντοπίστηκαν στους δύο κινητήρες J85-13 της General Electric, που έδιναν μεγαλύτερη ώση σε σύγκριση με το N-156F, στα επτά εξωτερικά σημεία ανάρτησης οπλικού φορτίου ή δεξαμενών καυσίμου, αλλά και στο ενισχυμένο σύστημα προσγείωσης, που έκανε δυνατή την απογείωση ή προσγείωση του αεροσκάφους από ημιδιαμορφωμένους διαδρόμους προσγείωσης. Παράλληλα, τα δύο πυροβόλα των 20mm στο ρύγχος, αλλά και η δυνατότητα ανάρτησης των πυραύλων Σάιντγουάιντερ στα ακροπτερύγια, έκαναν το F-5A, ένα αποτελεσματικό αεροσκάφος αναχαίτισης. Τις ικανότητες του αυτές, απέδειξε κατά τον καλύτερο τρόπο στη διάρκεια της δεκαετίας του '80, όταν μαζί με τα Mirage F-1, αποτέλεσε την αιχμή του δόρατος της ελληνικής αναχαίτισης πάνω από το Αιγαίο.  

Ωστόσο το F-5A/B, όπως και κάθε άλλη πτητική μηχανή, έχει ορισμένο χρόνο επιχειρησιακής αξιοποίησης, που για την περίπτωση της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, φτάνει στο τέλος του περίπου το 2000. Μέχρι τότε, θα εξακολουθήσει να προσφέρει τόσο στην εκπαίδευση του ιπτάμενου προσωπικού, όσο και στη διεξαγωγή επιχειρήσεων έχοντας δημιουργήσει αυτή τη μακρόχρονη σχέση αξιοπιστίας, με τους ανθρώπους που το πετούν, αλλά και τους «αφανείς ήρωες» τεχνικούς, που το φροντίζουν καθημερινά.