Η Ευρώπαική Συμμετοχή Στην Unified Protector
Ελλείψεις παρουσιάστηκαν σε μέσα εναέριου ανεφοδιασμού με το 80% των εναέριων ανεφοδιασμών να πραγματοποιείτε από αεροσκάφη της USAF,εκτός από την Γαλλία και τη Βρετανία η υπόλοιπη Ευρώπη παρατάσσει μόλις 24 εναέρια τάνκερ.Η έναρξη των επιχειρήσεων βρήκε την Armee de L'Air με 14 KC-135 Stratotanker τα οποία παρουσίασαν χαμηλή διαθεσιμότητα και τη Μ.Βρετανία με τα γηρασμένα 12 VC-10 και τα 4 Tristar τα οποία προβλέπεται να αποσυρθούν πριν την έλευση των Α330 MRTT.
Ακόμη έλλειψη μέσων παρουσιάσθηκε σε αποστολές καταστολής εχθρικής αεράμυνας ενώ η απουσία εξειδικευμένου σε αποστολές CSAR μέσου δημιουργούσε ζητήματα για αποστολές διάσωσης στην ενδοχώρα της Λιβύης.
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι η RAF και η ADLA με στόλο 250-350 μαχητικών μπορούσαν να διαθέσουν μόλις 25.Σίγουρα παίζει ρόλο και η συμμετοχή τους στις επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν αλλά ο αριθμός δεν δικαιολογείται.
Τα προγράμματα εκσυγχρονισμού και οι αναβάθμισεις μέσης ζωής που ''έτρεχαν'' στην Ευρώπη τη προηγούμενη δεκαετία απέδωσαν καρπούς καθώς σχεδόν όλα τα μαχητικά που συμμετείχαν μπορούσαν να φέρουν ατρακτίδια στόχευσης/ISTAR (Inteligence,Surveilance,Target Acquisicion,Recce) και σε συνδυασμό με τα όπλα που πιστοποιήθηκαν,μπορούσαν να φέρουν σε πέρας πολύπλοκες αποστολές αυξάνοντας την ευελιξία στο σχεδιασμό.
Εντύπωση έχει προκαλέσει η ικανότητα των Eυρωμαχητικών να πετούν σε πολύπλοκες αποστολές και να χτυπούν στόχους χωρίς τη βοήθεια ground controllers και παρατηρητών να καταδεικνύουν τους στόχους όπως συμβαίνει στις επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν και το Ιράκ.
Ένα ακόμη αξιομνημόνευτο σημείο της εκστρατείας ήταν η ταχύτητα με την οποία οι Άγγλοι και οι Γάλλοι σχεδίαζαν και διεξήγαγαν στρατηγικά πλήγματα μακράς αποστάσεως όπου έπαιρναν το πράσινο φως από τη πολιτική ηγεσία τη τελευταία στιγμή υποδεικνύοντας έτσι την άριστη εσωτερική δομή και τα μέσα υποστήριξης τους.
Και οι δύο χώρες πραγματοποίησαν επιδρομές ελικοπτέρων ''εφορμόντας'' από τη θάλασσα.Οι Βρετανοί επιχειρούσαν με 5 Ah-64 Apache και οι Γάλλοι με 10 EC-665 Tiger αν και τα αποτελέσματα προς το παρών αξιολογούνται,στο μέλλον θα δούμε και άλλες τέτοιες ενέργειες.
Στο ''κομμάτι'' ISTAR (Inteligence,Surveilance,Target Acquisicion,Recce) έγιναν άμεσα αντιληπτές οι Ευρωπαϊκές δυνατότητες,το pod του Gripen κατέπληξε με την ποιότητα εικόνας και την αποκρισμότητα του,επίσης το Areos NG της Thales σε χρήση με το Rafale απέδωσε αρκετά καλά ενώ σχεδιάζουν να βελτιώσουν το Damokles για να αποκτήσει καλύτερη δυνατότητα αναγνώρισης στόχων μικρού μέγεθους .Τα Βρετανικά Tornado πετούσαν με το Raptor της Raytheon.
Κύριο όπλο κρούσης των Γάλλων ήταν η βόμβα της Sagem AASM (Armement Air-Sol Modulaire) με συνολικά 225 αφέσεις,H διπλή καθοδήγηση του όπλου GPS-Laser σε συνδιασμό με την απόδοση του,τους άφησε ικανοποιημένους.Σε μια περίπτωση SA-3 χτυπήθηκε από AASM από απόσταση μεγαλύτερη των 25ν.μ.Παρόλα αυτά φάνηκε η έλλειψη όπλου κατηγορίας SDB,όπου στο μέλλον δεν αποκλείεται να εξελίξουν βόμβα μικρής διαμέτρου.
Τα Βρετανικά Tornado Gr.4 έριξαν πάνω από 700 βόμβες Paveway IV 500lb laser/gps επίσης η ευρεία χρήση του Brimstone οδήγησε την Βρετανία σε επείγουσα παραγγελία από την MBDA ενώ στο όπλο προστέθηκε καθοδήγηση laser.Οι μικρότερες αεροπορικές δυνάμεις είδαν τα αποθέματα τους σε κατευθυνόμενα όπλα να μειώνεται τάχιστα οδηγώντας εν μέσω επιχειρήσεων να προχωρήσουν σε παραγγελία JDAM.
Flygvapnet : Με την ένταξη της Σουηδίας στις επιχειρήσεις τα Gripen απογειώθηκαν χωρίς να γνωρίζουν το τελικό προορισμό τους ,τον έμαθαν στην Ουγγαρια όπου σταμάτησαν για ανεφοδιασμό.Το πρώτο πρόβλημα που αντιμετώπισαν ήταν με τα καύσιμα,τα Gripen επιχειρούσαν από τη βάση του USN στη Σικελία όπου χρησιμοποιούνταν το καύσιμο JP-5 στο οποίο δεν ήταν πιστοποιημένα.Μέχρι να παραληφθεί ποσότητα JP-8,τα Gripen απογειώνονταν και ανεφοδιάζονταν στον αέρα από C-130 της Σουηδικής π.α.
Ακόμη προβλήματα εμφανίστηκαν στο τομέα των επικοινωνιών,στα Gripen πήρε πάνω από τρείς εβδομάδες για να δοθούν τα κλειδιά κρυπτογράφησης του ΝΑΤΟ.Ασφάλεια επικοινωνιών σύμφωνα με τα ΝΑΤΟικά πρότυπα δεν υπήρχε όπως επίσης η δυνατότητα διασύνδεσης air-ground με Link 16.Παρόλα αυτά τα 8 Gripen της πρώτης ''παρτίδας'' και τα 5 της δεύτερης πήραν μέρος σε 650 αποστολές συμπληρώνοντας 2.000 ώρες πτήσης και τραβώντας 150.000 αναγνωριστικές φωτογραφίες.Η Σουηδική π.α. τη τελευταία φορά που συμμετείχε σε αεροπορικές επιχειρήσεις ήταν πριν 50 χρόνια στην Αφρική.
RDAF : Η Βασιλική Αεροπορία της Δανίας με εμπειρία από τις επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν ''ενσωματώθηκε'' αρκετά γρήγορα .Συμμετείχε με 6 f-16AM και πήρε μέρος σε 600 αποστολές πραγματοποιώντας 930 αφέσεις βομβών BLU-109,LJDAM και PAVEWAY (17% των συνολικών όπλων που ρίφθησαν ) .Με την BLU-109 χτυπούσαν κέντρα διοικήσης και υψηλής αξίας στόχους,σε κάποια χρονική στιγμή της εκστρατείας η RDAF ηταν η μόναδικη αεροπορία που είχε στο οπλοστάσιο της,την BLU-109.Σε μια αποστολή μια BLU-109 καθοδηγήθηκε σε τρύπα που είχε ανοίξει πρωτύτερα άλλο μαχητικό για να καταστρέψει υπόγειες εγκαταστάσεις.
Οι Δανοί από την συμμετοχή τους στην Unified Protector ''βλέπουν'' θετικά τον Aim-9Χ και τις SDB ,προτεραιότητα τους όμως είναι η αύξηση των ικανοτήτων αναγνώρισης.Τα ατρακτίδια Lantirn -τα οποία αν και παραδόθηκαν το 2006 δεν είναι τελευταία ς γενιάς- προβλέπεται να αντικατασταθούν ή να αναβαθμιστούν.
Πηγή DTI Δεκεμβρίου
Δείτε επίσης
To Eurofighter στις επιχειρήσεις στη Λιβύη
48 ώρες στη βάση της Σούδας
e-Λεύκωμα για την επιχείρηση Harmattan
Η Ιταλική συμμετοχή στην Unified Protector σε αριθμούς
Category: βρετανία, γαλλία, δανία, σουηδία, unified protector
0 σχόλια